این دو نوع نوار نقاله اغلب در محیطهای صنعتی با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند، اما تأکیدات عملکردی متفاوتی دارند. نوار نقاله مقاوم در برابر دمای بالا برای تحمل مواجهه طولانیمدت با مواد بسیار داغ (مانند کنسانتره آهن سینتر شده یا کلینکر داغ با دماهای بالا تا 180 تا 250 درجه سانتیگراد) طراحی شده است. روکش این نوارها معمولاً از ترکیبات خاصی مانند EPDM (اتیلن پروپیلن دیان مونومر) ساخته میشود که در برابر ترک خوردن، سخت شدن و زغالی شدن مقاوم است. از سوی دیگر، نوار نقاله مقاوم در برابر حرارت، بر حفظ پایداری فیزیکی در دماهای متوسط اما پایدار (معمولاً تا 120 درجه سانتیگراد) تمرکز دارد و از پیری زودرس روکش و از دست رفتن انعطافپذیری جلوگیری میکند. هر دو نوع در کاربردهایی مانند حمل زغال سنگ برای نیروگاهها یا مواد در داخل کارخانجات سینترسازی اهمیت حیاتی دارند.