Te dwa warianty taśm transportowych są często mylone w kontekstach przemysłowych, ale mają odmienne ukierunkowanie funkcjonalne. Taśma transportowa odporna na wysokie temperatury jest zaprojektowana tak, aby wytrzymać długotrwałe oddziaływanie bardzo gorących materiałów (np. rudy spiekane, gorący klinkier o temperaturach do 180°C–250°C). Jej warstwy zewnętrzne są zazwyczaj wykonane z specjalnych komponentów, takich jak EPDM (kopolimer etyleno-propylenowy), które zapobiegają pękaniu, twardnieniu i zwęgleniu. Taśma transportowa termoodporna skupia się natomiast na utrzymaniu stabilności fizycznej przy długotrwałym działaniu umiarkowanie podwyższonych temperatur (zwykle do 120°C), zapobiegając przedwczesnemu starzeniu się warstwy zewnętrznej i utracie elastyczności. Oba typy są kluczowe w zastosowaniach takich jak transport węgla do elektrowni czy materiałów w zakładach aglomeracyjnych.
EN
